ابزارهای یکپارچه

اجزا تشکیل دهنده فرز انگشتی یک پارچه

یکی از معمول ترین ابزارهای فرزکاری فرزهای یک پارچه اند که قابلیت ماشینکاری در عملیات های مختلف بنا بر نیاز قطعه کار را دارا هستند.

فرزهای انگشتی

فرزهای انگشتی ابزاری حیاتی در صنعت ماشین‌کاری هستند. از آنها برای برش و شکل دادن به مواد مختلف از جمله فلز، چوب و پلاستیک استفاده می‌شود. فرزهای انگشتی در اشکال و اندازه های مختلفی وجود دارد که هر کدام برای کارهای برش خاصی طراحی شده اند. در این مقاله به بررسی اجزا تشکیل دهنده فرز انگشتی  و عملکرد آنها می پردازیم.

اجزای تشکیل دهنده فرز انگشتی:

  1. شنک:

    شنک یکی از اجزا تشکیل دهنده فرز انگشتی است که در اسپیندل ماشین فرز قرار می‌گیرد. معمولاً به شکل استوانه‌ای است و در اندازه‌های مختلف برای گرفته شدن در انواع ماشین‌های فرز وجود دارد.

  2. فلوت‌ها:

    فلوت‌ها شیارها یا کانال هایی هستند که در امتداد طول فرز انگشتی قرار دارند. آنها برای حذف براده‌ها و تراشه‌ها از سطح برش طراحی شده‌اند و فرآیند برش را صاف‌تر و کارآمدتر می‌کنند. تعداد فلوت ها می‌تواند متفاوت باشد و فرزهای انگشتی دو، چهار و شش فلوت رایج ترین آنها هستند. فلوت‌های بیشتر عموماً منجر به پرداخت سطحی بیشتر می‌شوند، در حالی که فلوت‌های کمتر می‌توانند حجم برش بیش‌تری را ارائه دهند.

  3. لبه برش:

    لبه برش یکی دیگر از اجزا تشکیل دهنده فرز انگشتی است، که با ماده بریده شده در تماس است. معمولاً از کاربید ساخته می شود، ماده‌ای سخت و بادوام که می تواند در برابر دماهای بالا و بارهای سنگین مقاومت کند. لبه برش در زوایای خاص سنگ زده می‌شود تا عمل برش مورد نظر را انجام دهد، خواه خشن کردن، پرداخت کاری، یا کارهای تخصصی مانند پروفیل یا شکاف زدن باشد.

  4. زاویه مارپیچ:

    زاویه مارپیچ به زاویه ای اطلاق می‌شود که فلوت ها در طول فرز انگشتی جهت گیری می‌کنند. زاویه مارپیچ بالاتر میتواند تخلیه تراشه را بهبود بخشد و ارتعاش ابزار را کاهش دهد و در نتیجه فرآیند برش نرم تر شود. با این حال، زاویه مارپیچ کمتر می‌تواند استحکام و پایداری بیشتری را فراهم کند و آن را برای برنامه های برش سنگین مناسب می کند.

  5. هندسه انتهایی:

    هندسه انتهای  فرز به عنوان یک از اجزا تشکیل دهنده فرز انگشتی می‌تواند در فرم‌های متفاوت باشد، با اشکال و طرح های مختلف که برای کارهای خاص برش مناسب است. به عنوان مثال، فرزهای انگشتی سرتخت دارای سطح برش صاف هستند و برای کاربردهای عمومی فرزکاری ایده آل هستند. از سوی دیگر، فرز‌های انگشتی سر کروی دارای سطح برش گرد هستند که آنها را برای کانتورینگ و ماشین‌کاری سه بعدی مناسب می‌کند. سایر طرح های فرز انگشتی شامل ابزارهای تیپ، پخ زن و فرزهای انگشتی مخروطی هستند که هر کدام کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند.

  6. پوشش:

    بسیاری از فرزهای انگشتی با یک لایه نازک از مواد پوشش داده می‌شوند تا عملکرد و طول عمر خود را بهبود بخشند. پوشش های متداول عبارتند از نیترید تیتانیوم (TiN)، کربنیترید تیتانیوم (TiCN) و نیترید تیتانیوم آلومینیوم (AlTiN). این پوشش‌ها می‌توانند سختی، مقاومت در برابر حرارت و روان‌کاری را افزایش دهند و در نتیجه سرعت برش بهبود یافته، عمر ابزار طولانی‌تر و پرداخت سطحی بهتر را به همراه داشته باشند.

 

<yoastmark class=

نتیجه گیری

در نتیجه، فرزهای انگشتی یک ابزار همه کاره و ضروری برای عملیات ماشینکاری است. شناخت بخش‌های مختلف فرزهای انگشتی و عملکرد آن‌ها می‌تواند به ماشین‌کاران کمک کند تا ابزار مناسب برای کار را انتخاب کنند و فرآیندهای برش خود را برای کارایی و کیفیت بهینه کنند. چه شنک، فلوت، لبه برش، زاویه مارپیچ، هندسه انتهایی یا پوشش، هر قسمت نقش مهمی در عملکرد فرز انگشتی دارد. با انتخاب فرز انگشتی مناسب برای کار در دست، ماشین‌کاران می‌توانند به بهره‌وری بالاتر، پرداخت سطح بهتر و عمر ابزار طولانی‌تر دست یابند.

برای آموزش های بیشتر با زیگ تولز در تماس باشید.
برگرفته از آموزش مقدماتی ابزراشناسی شرکت میتسو بیشی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *